Ben sonsuzda sonsuz kez kaybolabildim.
Senin sonunda sonsuzun sınırlarını buldum.
Sınırlı geldi.
“Ben” de “Sen”i bulmuştum.
Sonra kayboldum sende.
Senliğinde senden eser kalmadı böylece.
Benlik peşinde koşmaktan kısır kaldı sen,
Eser veremedi senliğine.
Beni karşına almaya çalıştın o denli ruhundayken ben.
Anlatmaya yeni başlamıştın;
“Ben” demiştin ki,
Dudaklarını kapattım parmaklarımla:
“Şşşşşşt!”
Burada; benden başka “Ben” yok!
1992
SAYGILARIMLA
LAVİNYA ÖZ.
Etiketler:
Şiirler, Ütopya Sayı: 13
Bu yazı 1092 kez okundu.
EMEĞE SAYGI. LÜTFEN KULLANDIĞINIZ İÇERİKLERİN LİNKİNİ VERİNİZ.
EMEĞE SAYGI. LÜTFEN KULLANDIĞINIZ İÇERİKLERİN LİNKİNİ VERİNİZ.
You must be logged in to post a comment.